Na krańcu świata, z dala od głównych szlaków, w bok od powiatowej drogi, w otoczeniu wzajemnie przesłaniających się bliższych i dalszych szczytów Pogórza Izerskiego, oraz królującej na horyzoncie Śnieżki, kryje się Pokrzywnik. Widziany z oddalenia na tle Zamkowej Góry z surową bryłą Maciejowieckiego dworu, zdaje się przynależeć do niego jako podgrodzie, a nie istnieć osobno na sąsiednim wzniesieniu. Od północy ochrania go niby archaiczna fosa - Dziki Wąwóz z wartkim potokiem spływającym do Bobru cicho sunącego poniżej Zapory Pilchowickiej. Od wschodu strzegą go na kształt średniowiecznych wież wulkaniczne stożki Gór Kaczawskich, a od południa przypominająca stary obronny wał masywna ściana Karkonoszy.